Γράφει ο Γιώργος Mαντέλας
Μια λέξη μπορεί να αλλάξει τον ρουν της ιστορίας; Ενδεχομένως ναι, αν η ιστορία είναι εύθραυστη και τα νεύρα τεντωμένα. Πάρτε για παράδειγμα αυτήν την υπόθεση με τις αποκρατικοποιήσεις των 50 δισ. της τρόικας. Αν η λέξη - κλειδί στη μετάφραση της συνέντευξης του κ. Ντερούζ ήταν «επενδύσεις» αντί «αποκρατικοποιήσεις», πιστεύει κανείς ότι θα δημιουργείτο ζήτημα; Κανένα απολύτως, μην αυταπατάσθε. Γιατί στην πραγματικότητα, περί αυτού πρόκειται. Ο διευθυντής του ΙΟΒΕ κ. Γιάννης Στουρνάρας το έλεγε κι εξακολουθεί να το λέει εδώ και καιρό, χωρίς να προκαλεί σε κανέναν εντύπωση:....
«Μπορούν να έλθουν επενδύσεις πάνω από 50 δισ. ευρώ». Και εννοεί ακριβώς το ίδιο πράγμα. Ακόμα και έρευνα πραγματοποίησε το Iδρυμα του οποίου προΐσταται, προκειμένου να καταγράψει την ακίνητη περιουσία και τη συνολική της αξία, ως λύση για το ίδιο θέμα: το χρέος.
Αλλάξτε τώρα ρόλους και πρόσωπα. Και αναρωτηθείτε: Αν στη θέση του κ. Ντερούζ, τις ανακοινώσεις της Παρασκευής είχε κάνει κ. Παπακωνσταντίνου, αμφιβάλλει κανείς ότι η υπόθεση θα είχε πάρει άλλη τροπή; Υπήρχε ενδεχόμενο να μιλούσε ποτέ ο –οποιοσδήποτε– υπουργός Οικονομικών για «εκποίηση» ή ακόμα και για «αξιοποίηση», ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, ελληνικής γης; Στοιχειώδη αντίληψη πολιτικής διαχείρισης των πραγμάτων να είχε, θα το απέφευγε. Τα ’πε όμως ο κ. Ντερούζ, με μια δόση χαιρέκακης υπερβολής, θέλοντας από κάποια στιγμή κι έπειτα να προκαλέσει. Και εν πολλοίς, το πέτυχε.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο οριακό σημείο που φτάσαμε. Κι αν όλα τα παραπάνω ακούγονται «τραβηγμένα», σκεφτείτε το: πριν από τρεις μήνες, άνοιξε μια συζήτηση για την εκμετάλλευση της γης στο Ελληνικό. Ενδιαφερόμενοι ήταν Aραβες επενδυτές, οι οποίοι, βέβαια, έκτοτε εξαφανίστηκαν, αλλά για άλλους λόγους. Τέθηκε στην πραγματικότητα θέμα εκποίησης εθνικών συμφερόντων; Οχι. Σκεφτείτε τώρα την ανακοίνωση για το αραβικό επενδυτικό ενδιαφέρον να είχε κάνει αντί του κ. Χ. Παμπούκη ο... κ. Ντερούζ. Ακόμα θα «καίγονταν» το Ελληνικό, η παραλιακή και η Βάρης - Κορωπίου, μαζί.
Το συμπέρασμα: τα πάντα σε αυτή τη ζωή είναι θέμα χειρισμών, διατύπωσης και τρόπων.
Οι ελεγκτές της τρόικας, από κάποια στιγμή κι έπειτα, για τους δικούς τους λόγους, ήθελαν να προκαλέσουν. Και το κατάφεραν. Προφανώς, ο υπουργός Οικονομικών και οποιοσδήποτε υπουργός αυτής της κυβέρνησης και οποιασδήποτε κυβέρνησης θα το απέφευγαν. Στην προκειμένη περίπτωση, όλοι χαθήκαν στη μετάφραση. Οι «τροϊκανοί», στη «μετάφραση» της ελληνικής πραγματικότητας, που 10 μήνες μετά δεν λένε να την καταλάβουν, ενδεχομένως επειδή δεν θέλουν. Ο κ. Παπακωνσταντίνου σε αυτήν της επανάπαυσης, ότι οι ελεγκτές δεν θα μιλήσουν έτσι όπως μίλησαν και η κυβέρνηση στη «μετάφραση» του μηνύματος που υποτίθεται ότι στέλνει η κοινή γνώμη, ενίοτε παραφρασμένα.
Πηγή : Καθημερινή
Μια λέξη μπορεί να αλλάξει τον ρουν της ιστορίας; Ενδεχομένως ναι, αν η ιστορία είναι εύθραυστη και τα νεύρα τεντωμένα. Πάρτε για παράδειγμα αυτήν την υπόθεση με τις αποκρατικοποιήσεις των 50 δισ. της τρόικας. Αν η λέξη - κλειδί στη μετάφραση της συνέντευξης του κ. Ντερούζ ήταν «επενδύσεις» αντί «αποκρατικοποιήσεις», πιστεύει κανείς ότι θα δημιουργείτο ζήτημα; Κανένα απολύτως, μην αυταπατάσθε. Γιατί στην πραγματικότητα, περί αυτού πρόκειται. Ο διευθυντής του ΙΟΒΕ κ. Γιάννης Στουρνάρας το έλεγε κι εξακολουθεί να το λέει εδώ και καιρό, χωρίς να προκαλεί σε κανέναν εντύπωση:....
«Μπορούν να έλθουν επενδύσεις πάνω από 50 δισ. ευρώ». Και εννοεί ακριβώς το ίδιο πράγμα. Ακόμα και έρευνα πραγματοποίησε το Iδρυμα του οποίου προΐσταται, προκειμένου να καταγράψει την ακίνητη περιουσία και τη συνολική της αξία, ως λύση για το ίδιο θέμα: το χρέος.
Αλλάξτε τώρα ρόλους και πρόσωπα. Και αναρωτηθείτε: Αν στη θέση του κ. Ντερούζ, τις ανακοινώσεις της Παρασκευής είχε κάνει κ. Παπακωνσταντίνου, αμφιβάλλει κανείς ότι η υπόθεση θα είχε πάρει άλλη τροπή; Υπήρχε ενδεχόμενο να μιλούσε ποτέ ο –οποιοσδήποτε– υπουργός Οικονομικών για «εκποίηση» ή ακόμα και για «αξιοποίηση», ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, ελληνικής γης; Στοιχειώδη αντίληψη πολιτικής διαχείρισης των πραγμάτων να είχε, θα το απέφευγε. Τα ’πε όμως ο κ. Ντερούζ, με μια δόση χαιρέκακης υπερβολής, θέλοντας από κάποια στιγμή κι έπειτα να προκαλέσει. Και εν πολλοίς, το πέτυχε.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο οριακό σημείο που φτάσαμε. Κι αν όλα τα παραπάνω ακούγονται «τραβηγμένα», σκεφτείτε το: πριν από τρεις μήνες, άνοιξε μια συζήτηση για την εκμετάλλευση της γης στο Ελληνικό. Ενδιαφερόμενοι ήταν Aραβες επενδυτές, οι οποίοι, βέβαια, έκτοτε εξαφανίστηκαν, αλλά για άλλους λόγους. Τέθηκε στην πραγματικότητα θέμα εκποίησης εθνικών συμφερόντων; Οχι. Σκεφτείτε τώρα την ανακοίνωση για το αραβικό επενδυτικό ενδιαφέρον να είχε κάνει αντί του κ. Χ. Παμπούκη ο... κ. Ντερούζ. Ακόμα θα «καίγονταν» το Ελληνικό, η παραλιακή και η Βάρης - Κορωπίου, μαζί.
Το συμπέρασμα: τα πάντα σε αυτή τη ζωή είναι θέμα χειρισμών, διατύπωσης και τρόπων.
Οι ελεγκτές της τρόικας, από κάποια στιγμή κι έπειτα, για τους δικούς τους λόγους, ήθελαν να προκαλέσουν. Και το κατάφεραν. Προφανώς, ο υπουργός Οικονομικών και οποιοσδήποτε υπουργός αυτής της κυβέρνησης και οποιασδήποτε κυβέρνησης θα το απέφευγαν. Στην προκειμένη περίπτωση, όλοι χαθήκαν στη μετάφραση. Οι «τροϊκανοί», στη «μετάφραση» της ελληνικής πραγματικότητας, που 10 μήνες μετά δεν λένε να την καταλάβουν, ενδεχομένως επειδή δεν θέλουν. Ο κ. Παπακωνσταντίνου σε αυτήν της επανάπαυσης, ότι οι ελεγκτές δεν θα μιλήσουν έτσι όπως μίλησαν και η κυβέρνηση στη «μετάφραση» του μηνύματος που υποτίθεται ότι στέλνει η κοινή γνώμη, ενίοτε παραφρασμένα.
Πηγή : Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου