"Ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ ΜΑΣ"

Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΑΝΩΤΗ:

Ὅταν κατέρρευσαν τὰ κομμουνιστικὰ καθεστῶτα μὲ τὴν περεστρόικα πρὶν ἀπὸ καναδυὸ δεκαετίες, οἱ λαοὶ τοῦ ἀνατολικοῦ μπλὸκ ἔπεσαν σὲ κατάπληξη καὶ ἀποδιοργανώθηκαν. Πάρα πολλοὶ δὲν ἐπίστευαν ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ γκρεμιστεῖ αὐτὸ τὸ σιδερένιο οἰκοδόμημα καὶ πολλοὶ λακέδες τοῦ συστήματος ἔμειναν ἄνεργοι καὶ ἀνίκανοι γιὰ κάποια ἐργασία. Τώρα οἱ δρόμοι εἶναι γεμάτοι ἀπὸ ἀλκοολικούς, ποὺ πεθαίνουν ἀβοήθητοι καὶ πολλὰ παιδιὰ ἀδέσποτα ἀγνοοῦν τοὺς γονείς τους, ποὺ τὰ ἐγκατέλειψαν.  Πολλοὶ τουρίστες ἀπὸ τὴ δύση τὰ βλέπουν αὐτὰ καὶ ἀκόμα καὶ τώρα τοὺς οἰκτίρουν καὶ καμαρώνουν γιὰ εὐμάρεια, ποὺ τοὺς ἐξασφαλίζει ὁ καπιταλισμός.

  Ἀκόμα καὶ τώρα λέω ὅτι καμαρώνουν κάποιοι δυτικοί καὶ ἐννοῶ αὐτούς, ποὺ δὲν ἀκοῦνε τὰ τριξίματα τῆς κατάρρευσης τοῦ καπιταλισμοῦ καὶ ὅλης τῆς δυτικῆς κουλτούρας. Καὶ ὅμως τὰ τριξίματα εἶναι δυνατὰ καὶ ὁλοένα καὶ πιὸ πυκνά...

  Ὁ καπιταλισμός ἔδωσε στὸν κόσμο μιὰ ἀσυγκράτητη αἰσιοδοξία κολακεύοντας τὴν τάση μας γιὰ ἐλευθερία, γιὰ ἀκολασία καὶ κατανάλωση. Κι ἐπειδὴ πέτυχε νὰ τὰ δώσει αὐτὰ τὰ « ἀγαθὰ » γιὰ πολλὰ χρόνια σὲ μεγάλο μέρος τῆς ἀνθρωπότητας, ἔπεισε τὸν κόσμο γιὰ τὴν περίπου αἰωνιότητα τοῦ συστήματος. Καὶ ὁ στερημένος ἀκόμα κόσμος τῆς Ἀνατολῆς κοιμᾶται μὲ τὸ ὄνειρο τῆς ἀστικῆς εὐημερίας στὶς καπιταλιστικὲς χῶρες. Τὸ βλέπουμε ἄλλωστε στὴν ἀνεξέλεγκτη πιὰ μετανάστευση.

  Καὶ ὅμως ὁ καπιταλισμὸς ἔχει τὰ μεγάλα τρωτά του, ποὺ γιὰ τὴν ὥρα ἀκόμα τὸν ἀπειλοῦν, σὲ λίγα ὅμως χρόνια θὰ ἀποτελέσουν αἰτία πανικοῦ καὶ χάους.

  Παλιότερα ὑπῆρχε μιὰ ἀντιστοιχία τῶν βασικῶν ἀναγκῶν τοῦ πληθυσμοῦ μιᾶς χώρας μὲ τὴν παραγωγικὴ ἱκανότητα τῆς χώρας αὐτῆς. Ἔτσι ὁ κάθε λαὸς εἶχε τὴ δυνατότητα νὰ ζήσει ἀπὸ τὴ γῆ του. Ἀπὸ τ’ ἀρχαῖα χρόνια ὅμως ὅσοι ἦταν παλληκαράδες καὶ ῥιψοκίνδυνοι ἔβγαιναν κάθε ἄνοιξη στὴ λῃστεία κι ὣς τὸ φθινόπωρο, ποὺ ἀγρίευαν οἱ θάλασσες καὶ τὰ ποτάμια, γέμιζαν τ’ ἀμπάρια τους μὲ τοὺς ἱδρῶτες ἄλλων ἀνθρώπων. Καὶ δὲν εἶχε, λέει ὁ Θουκυδίδης, ντροπὴ τὸ τέτοιο ἐπάγγελμα.

  Ἀργότερα ἡ λῃστεία υἰοθετήθηκε ἀπὸ ὁλόκληρες πόλεις, ποὺ ἔβγαζαν τὸν ἐθνικό τους στρατὸ ἔξω ἀπὸ τὰ σύνορα καὶ λεηλατοῦσαν ὁλόκληρες πολιτεῖες. Αὐτὸ τὸ ὀνόμαζαν δόξα καὶ τιμὴ τῆς πατρίδος, γιὰ νὰ ξεγελοῦν τοὺς ἐφήβους – τὰ παιδιά τους δηλαδὴ - ποὺ σκοτώνονταν « ὑπὲρ πατρίδος ». Κλασικὸ παράδειγμα τὰ χοντρὰ λόγια τοῦ Περικλῆ στὸν περίφημο ἐπιτάφιό του. Τὰ ὀστᾶ τῶν τιμημένων ἡρώων ποὺ ἔθαψαν μὲ παραλήρημα πατριωτισμοῦ στὸ « δημόσιον σῆμα » τοῦ Κεραμεικοῦ, ἀνῆκαν σὲ Ἀθηναίους ἐφήβους, ποὺ κυρίεψαν τὴν πολίχνη Σύλλιον τῶν Κορινθίων, κυρίεψαν μιὰν ἀκτὴ τῆς Κεφαλληνίας, κατέλαβαν τὸν Ἀστακὸν τῆς Ἀκαρνανίας καὶ τὸν πῆραν « σύμμαχον », ἔδιωξαν ὅλους τοὺς Αἰγινῆτες ἀπὸ τὴν Αἴγινα ( καὶ τὰ γυναικόπαιδα )καὶ εἰσέβαλαν ἀναίτια καὶ ἀπροειδοποίητα στὴ Μεγαρίδα καὶ τὴν λεηλάτησαν μὲ στρατηγὸ τὸν Περικλῆ. Ἔτσι οἱ Ἀθηναῖοι εἶχαν πολλαπλάσια ἀγαθὰ γιὰ νὰ τρῶνε ἀπὸ τὶς γύρω πόλεις. Καὶ ὕστερ’ ἀπ’ αὐτὲς τὶς ληστρικὲς ἐπιδρομές, τὰ κόκκαλα τῶν παιδιῶν ποὺ σκοτώθηκαν στὶς μάχες « ἁγιάσαν » καὶ ἔκαναν τὶς μαννάδες τους περήφανες !

  Αὐτὴ ὅμως « ἡ πολιτικὴ » τοῦ Περικλῆ ὁδήγησε τὴν Ἀθήνα στὴν ὀδυνηρὴ καὶ ἐπαίσχυντη πτώση της στὸ τέλος ἐκείνης τῆς γενιᾶς.

  Ἔτσι καὶ τὰ νεότερα ἀποικιακὰ κράτη ἔκαναν κεφάλαια ἀπὸ τὸν ἱδρῶτα καὶ τὸ αἷμα τῶν ἰθαγενῶν τῆς Ἀφρικῆς καὶ τῆς Ἀσίας καὶ τώρα μ’ αὐτὰ τὰ κεφάλαια μποροῦν νὰ λέγονται « ἀνεπτυγμένες χῶρες ».

  Ἡ ἀνάπτυξη ἔγινε τεχνικὴ - ἐπιστημονικὴ καὶ κατασκεύασε μηχανήματα, κτίρια, δρόμους καὶ πανεπιστήμια, τράπεζες, συστήματα καὶ τέτοια, κυρίως τέτοια. Οἱ δυτικοὶ λαοί, ἂν τοὺς κόψουν τὶς πρῶτες ὗλες καὶ τὰ τρόφιμα, θὰ πάθουν πανικὸ καὶ θὰ πεθάνουν κατὰ ἑκατομμύρια. Ὰν κάποιος τοὺς κόψει τὴν ὓδρευση, τὴν ἀποχέτευση, τὸ ἠλεκτρικὸ καὶ τὶς ἐπικοινωνίες, θὰ πεθάνουν σὲ λίγες ὧρες. Εἶναι πόλεις καὶ κράτη, ποὺ στηρίζονται σὲ τεχνικοὺς συνδυασμούς. Δὲν ἔχουν τὴν παρηγοριὰ τῆς γῆς τους, τῶν ποταμῶν καὶ τῶν λιμνῶν τους · ὅλα τὰ ἔχουν μολύνει καὶ τὰ ἔκαναν ἄχρηστα γιὰ ἐπιβίωση. Ἔτσι ἕνα γερὸ κούνημα σὲ μιὰ χώρα ἢ καὶ σὲ μιὰ πόλη ἀκόμα, θὰ ἀποδιοργανώσει καὶ θὰ σκοτώσει χιλιάδες ἀνθρώπους. Σκεφτεῖτε γιὰ παράδειγμα τί θὰ σημάνει γιὰ τὴν Εὐρώπη ἡ ἐκρηξη ἑνὸς πυρηνικοῦ ἐργοστασίου. Καὶ τί  θὰ σημάνει ἀκόμα μιὰ μεγάλη διασάλευση τῆς τάξης, κάτι ποὺ εἶναι πολὺ πιθανὸ ὕστερ’ ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ ἀσφυξία τῶν πληθυσμῶν.

  Καὶ φέρνει ὁ Θεὸς προμηνύματα γιὰ νὰ φοβηθοῦμε, κι ἐμεῖς καταναλώνουμε τὴν τεχνητὴ αἰσιοδοξία τῶν πολιτικῶν, ποὺ μᾶς καθησυχάζουν γιὰ νὰ ἐξαντλήσουν τὴν τετραετία τους.

  Αὐτὴ τὴν ὣρα ὁ κόσμος σκίζεται σὲ δυό παρατάξεις. Ἡ μιὰ εἶναι οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι μὲ τὰ πεντακόσια εὐρὼ τὸ μῆνα, ὅταν δὲν εἶναι ἄνεργοι, καὶ οἱ κρυμμένοι κερδοσκόποι μὲ τὰ δὶς καὶ τρὶς ἑκατομμύρια, ποὺ τὰ δανείζουν, γιὰ νὰ κάνουν περισσότερα. Ὕστερ’ ἀπὸ τὶς δεκαετίες τοῦ ψεύτικου δανεικοῦ πλούτου, ποὺ μ’ αὐτὸν διέφθειραν τὸν κόσμο κι ἄφησαν τὴ γῆ τους ἀκαλλιέργητη, πόσο θ’ ἀντέξουν οἱ ἄνθρωποι τὴ μακάβρια ἀπάτη ;

  Βέβαια στὶς μέρες μας δὲν « δροῦν » πιὰ κουκουλοφόροι καὶ ἐμπρηστές, γιατὶ αὐτοὶ ἦταν πληρωμένοι καὶ δὲν τοὺς ἔβγαζε ὁ λαός. Τώρα ὅμως πᾶμε σὲ μιὰ φάση, ποὺ θὰ βγοῦν ἐρασιτέχνες, πραγματικὰ ἀγανακτισμένοι κακοποιοὶ καὶ θὰ εἰσπράττουν καὶ χειροκροτήματα τοῦ λαοῦ ! Δὲν τὸ εὔχομαι, ἀλλὰ τὸ φοβᾶμαι.

  Ἀνάμεσα στὶς δυὸ παρατάξεις στέκονται δῆθεν διαιτητὲς οἱ πολιτικοὶ καὶ ὑποκρίνονται τοὺς σωτῆρες μας. Ἔχουν ἀνοίξει τόσο πολὺ τὴν ὄρεξη τῶν « κερδοσκόπων », ποὺ θὰ τοὺς « φάνε » καὶ τοὺς ἴδιους οἱ κερδοσκόποι. Κι αὐτοὶ οἱ πολιτικοί μας ὀνειρεύονται νὰ βγάλουν τὴν τετραετία τους. Ὁ κόσμος ὅμως, ποὺ δὲν βλέπει τοὺς ἀθέατους κερδοσκόπους, θὰ ξεθυμάνει σ’ αὐτούς. Εἶναι σὰν μαργιονέτες, ποὺ τὶς κινοῦν ἀόρατα νήματα.

  Ὅλα τὰ κράτη φτωχαίνουν στὶς μέρες μας, γιατὶ οἱ κερδοσκόποι δὲν πηγαίνουν νὰ γίνουν κρατικοὶ λειτουργοί. Ἔχουν τοὺς κρατικοὺς λειτουργοὺς γιὰ σκύλους καὶ τοὺς ταΐζουν μίζες γιὰ κόκκαλα. Καὶ οἱ κρατικοὶ λειτουργοὶ τοῦ δυτικοῦ κόσμου εἶναι προδότες τῶν λαῶν τους, γιατὶ καὶ οἱ δικοί τους λαοί, ποὺ τοὺς γέννησαν, στενάζουν τώρα ἀπὸ τὴ βλακώδη κακία τῶν ἐκπροσώπων τους.

  Δὲν σκέφτονται ὅτι δὲν μπορεῖ ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια πολίτες νὰ ἦταν τεμπέληδες καὶ ἀνίκανοι, ὣστε νὰ περνοῦν καὶ τόσα βάσανα, καὶ κάποιοι ἄλλοι νὰ ἦταν δραστήριοι, σοφοί, ὥστε ἐντίμως νὰ διαθέτουν αὐτὴ τὴν ὣρα τὰ τρισεκατομμύρια καὶ νὰ τὰ δανείζουν.

Καἰ ὅμως κυνηγοῦνε τὰ πρεζόνια καὶ τοὺς τσαντάκηδες ἐνῷ ἀφήνονται δισεκατομμυριοῦχοι νὰ γίνονται σὲ μιὰ νύχτα δισεκατομμυριοῦχοι !

  Ὁ καπιταλισμὸς συμπαρασύροντας καὶ ὅλο τὸ δυτικὸ πολιτισμὸ καταρρέει αὐτὴ τὴν ὣρα. Θὰ ἔχομε μεγάλες ἀναστατώσεις καὶ θὰ κλάψει κόσμος πολύς. Κι ὅταν θὰ πέσει πεῖνα στὸν κόσμο, ὁ λαὸς θὰ μπορεῖ νὰ τρώει ῥαδίκια ἀπ’ τὰ λιβάδια, οἱ κερδοσκόποι ὅμως θὰ τρέμουν κλειδωμένοι καὶ δὲν θὰ μποροῦν νὰ χορτάσουν μὲ μάτσα ἀπὸ  δολλάρια !

  Ἕνας φωτισμένος πολιτικὸς τῆς Εὐρώπης σήμερα θὰ πρέπει νὰ εἶναι σὰν τὸν δικό μας Σόλωνα. Νὰ ἐπιβάλλει σεισάχθεια. Μέχρι νὰ τὸν δολοφονήσουν, θὰ προλάβει νὰ παρηγορήσει τουλάχιστον τοὺς ἀπλοὺς πολῖτες. Νὰ ἀνοίξουν οἱ μυστικοὶ λογαριασμοὶ στὶς ἔνοχες Τράπεζες τοῦ κόσμου, στὶς κλεπταποδόχους Τράπεζες. Ν’ ἀλλάξει τὸ κλῖμα ποὺ σκοτεινιάζει κάθε μέρα καὶ περισσότερο.

  Ὅπως δουλεύομε στὴν ἁμαρτία ἀψηφῶντας τὸ σίγουρο θάνατό μας καὶ τὴ σίγουρη κόλαση, ἔτσι καὶ οἱ κερδοσκόποι τοῦ κόσμου, ποὺ στοιχηματίζουν στὴν καταστροφή μας, διώχνουν τὴ λογική τους, ποὺ τοὺς δείχνει τὴν ἁμαρτία, ποὺ θὰ τοὺς σημαδέψει σὲ λίγο.

  Ὁ δυτικὸς κόσμος βουλιάζει μέσα στὸ βόθρο τῆς ἀκολασίας του. Δὲν ὑπάρχει μιὰ φωνὴ στὴν Εὐρώπη ἠ σ’ ὁποιαδήποτε μέρος τοῦ κόσμου νὰ χτυπήσει τὸ καμπανάκι κινδύνου στὴ γέφυρα τοῦ Τιτανικοῦ μας ;

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Τὸ λάθος μου σ’ αὐτὸ τὸ ἄρθρο εἶναι ἐκεῖ ποὺ γράφω ὁτι ὁ καπιταλισμὸς καταρρέει συμπαρασύροντας καὶ τὴ δυτικὴ κουλτούρα. Ἔτσι φαίνεται ὅταν βλέπεις τὰ πράγματα ἀπὸ πολὺ κοντά. Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ὅτι ἡ κουλτούρα ( μὲ τὴν ἔννοια τῆς πνευματικῆς ζωῆς ) συμπαρασύρει τὸν καπιταλισμό, γιατὶ καπιταλιστὲς ἦταν καὶ οἱ ἐθνικοὶ εὐεργέτες μας. Ἀκόμα εἶναι λάθος νὰ πιστεύομε σὲ λογικὲς καὶ ἠθικὲς λύσεις. Τὴ μόνη πραγματικὴ λύση θὰ τὴ δώσει ὁ Θεὸς καὶ θὰ τὸ δεῖτε.

                                                             Κωνσταντῖνος Γανωτὴς

Ο Κωνσταντίνος Σταύρου Γανωτής γεννήθηκε στο Βόλο το 1933, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε επί διετία βοηθός στην έδρα Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως φιλόλογος σε γυμνάσια της Κύπρου, της Εύβοιας και ως γυμνασιάρχης στα γυμνάσια Κερατσινίου και Κολωνού. Το έτος 1983 μετά την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα γυμνάσια ίδρυσε τα λεγόμενα "κρυφά σχολειά" σε ιερούς ναούς του Κολωνού, όπου με τη συνεργασία της συζύγου του και άλλων συναδέλφων διδάχτηκαν τα αρχαία ελληνικά με τρόπο και επιλογές κειμένων, που αποτέλεσαν πρότυπο για την σύνταξη των εγχειριδίων, με τα οποία επανήλθε η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στα γυμνάσια.