.png "English"){kind=small}
Δικαίωση μέσω Ιταλίας για τη σφαγή στο Δίστομο
Ανώτατο δικαστήριο της Ιταλίας, απέρριψε αίτηση
αναίρεσης της Γερμανίας σχετικά με κατάσχεση ακινήτων για την αποζημίωση
συγγενών των θυμάτων των ναζιστών στο Δίστομο. Η σημασία της απόφασης
και η άρνηση της Γερμανίας
Με μια ιστορική απόφαση ιταλικό δικαστήριο δικαιώνει τους συγγενείς
θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο, ανοίγοντας τον δρόμο για
την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων.
Σύμφωνα με πληροφορίες,
το ανώτατο δικαστήριο της Ιταλίας απέρριψε αίτηση που είχε καταθέσει η
Γερμανία, κατά της ευνοϊκής απόφασης του Εφετείου της Φλωρεντίας...
Το 2007 το Εφετείο της Φλωρεντίας είχε κρίνει ότι ακίνητα της Γερμανίας που βρίσκονται σε ιταλικό έδαφος, μπορούν να κατασχεθούν ώστε να αποζημιωθούν οι συγγενείς των εκτελεσθέντων.
Μάλιστα, η υπόθεση έχει μεταφερθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κατόπιν προσφυγής της Γερμανίας, ενώ η Ελληνική Πολιτεία έχει ήδη αποστείλει στοιχεία στη Χάγη, προκειμένου να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς των συγγενών των θυμάτων στο Δίστομο.
Και ενώ η Ιταλία δικαίωνε τους κατοίκους του Διστόμου, στην Ελλάδα, Γερμανοί πολίτες, συγκεντρώθηκαν στη γερμανική πρεσβεία στο Κολωνάκι ζητώντας την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα.
Ωστόσο, ο Γερμανός πρόξενος στην Αθήνα τόνισε ότι δεν τίθεται θέμα γερμανικών αποζημιώσεων, λέγοντας ότι η Γερμανία αναγνωρίζει μόνο το ηθικό κομμάτι της σφαγής του Διστόμου.
Η Σφαγή στο Δίστομο
Στο Δίστομο του νομού Βοιωτίας έγινε κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο μια εκ των μεγαλύτερων σφαγών αμάχων από τις στην Ελλάδα Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.
Στις 10 Ιουνίου του 1944 ο Fritz Laufenbach, λοχαγός των SS του 2ου λόχου του 1ου τάγματος του 7ου τεθωρακισμένου συντάγματος της αστυνομίας SS, έλαβε διαταγή να μετακινήσει τον λόχο του από την Λειβαδιά προς το Δίστομο, Στείρι και Κυριάκι με σκοπό τον εντοπισμό ανταρτών στην δυτική πλευρά του Ελικώνα.
Ταυτόχρονα ο 10ος και 11ος λόχος του 3ου τάγματος από την Άμφισσα κατευθυνόταν προς το Δίστομο για να συναντήσουν τον 2ο λόχο.
Οι 3 λόχοι συναντήθηκαν χωρίς να έχουν εντοπίσει αντάρτες εκτός από 18 παιδιά που κρύβονταν σε γύρω στάνες. Έξι από τα παιδιά που προσπάθησαν να δραπετεύσουν εκτελέστηκαν.
Οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και εκφοβίζοντας τους χωρικούς έμαθαν ότι υπήρχαν αντάρτες στο Στείρι. Ο 2ος λόχος κατευθύνθηκε προς τα εκεί και στην θέση Λιθαράκι ,περιοχή του Στειρίου έπεσε σε ενέδρα των ανταρτών του 11ου λόχου του 3ου τάγματος του 34ου συντάγματος του ΕΛΑΣ.
Η μάχη του Στειρίου ήταν σκληρή και κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση . Οι απώλειες των Γερμανών ήταν περίπου 40 νεκροί και των ανταρτών 1.
Τα αντίποινα για την οπισθοχώρηση
Μετά την μάχη οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και σε αντίποινα για τις απώλειές τους άρχισαν την σφαγή όσων κατοίκων έβρισκαν στο χωριό. Η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δεν ξεχώριζαν από το μακελειό ούτε τα γυναικόπαιδα ούτε τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν.
Η σφαγή σταμάτησε μόνον όταν νύχτωσε και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Λειβαδιά, αφού πρώτα έκαψαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους.
Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Eλβετού George Wehrly ο οποίος έφτασε στο Δίστομο μετά λίγες μέρες μιλάει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.
Ένας από τους επικεφαλής που θεωρήθηκε υπεύθυνος για την σφαγή στο Δίστομο Χανς Τσάμπελ (Hans Zampel) μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη στην Γαλλία και εκδόθηκε στην Ελλάδα. Στην πορεία ζητήθηκε η μεταφορά του στην Γερμανία για τις εκεί έρευνες όπου και παρέμεινε. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες ζει ως σήμερα ελεύθερος
Ο λοχαγός των SS Φριτς Λάουτενμπαχ (Fritz Lautenbach) είναι ο άνθρωπος που εκτέλεσε την εντολή και συνέταξε την σχετική ψευδή αναφορά. Η αναφορά του Lautenbach αμφισβητήθηκε άμεσα από τον επίσης αυτόπτη μάρτυρα της μυστικης αστυνομίας, Georg Koch.
(Με πληροφορίες από τη Βικιπαίδεια)
Το 2007 το Εφετείο της Φλωρεντίας είχε κρίνει ότι ακίνητα της Γερμανίας που βρίσκονται σε ιταλικό έδαφος, μπορούν να κατασχεθούν ώστε να αποζημιωθούν οι συγγενείς των εκτελεσθέντων.
Μάλιστα, η υπόθεση έχει μεταφερθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κατόπιν προσφυγής της Γερμανίας, ενώ η Ελληνική Πολιτεία έχει ήδη αποστείλει στοιχεία στη Χάγη, προκειμένου να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς των συγγενών των θυμάτων στο Δίστομο.
Και ενώ η Ιταλία δικαίωνε τους κατοίκους του Διστόμου, στην Ελλάδα, Γερμανοί πολίτες, συγκεντρώθηκαν στη γερμανική πρεσβεία στο Κολωνάκι ζητώντας την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα.
Ωστόσο, ο Γερμανός πρόξενος στην Αθήνα τόνισε ότι δεν τίθεται θέμα γερμανικών αποζημιώσεων, λέγοντας ότι η Γερμανία αναγνωρίζει μόνο το ηθικό κομμάτι της σφαγής του Διστόμου.
Η Σφαγή στο Δίστομο
Στο Δίστομο του νομού Βοιωτίας έγινε κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο μια εκ των μεγαλύτερων σφαγών αμάχων από τις στην Ελλάδα Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.
Στις 10 Ιουνίου του 1944 ο Fritz Laufenbach, λοχαγός των SS του 2ου λόχου του 1ου τάγματος του 7ου τεθωρακισμένου συντάγματος της αστυνομίας SS, έλαβε διαταγή να μετακινήσει τον λόχο του από την Λειβαδιά προς το Δίστομο, Στείρι και Κυριάκι με σκοπό τον εντοπισμό ανταρτών στην δυτική πλευρά του Ελικώνα.
Ταυτόχρονα ο 10ος και 11ος λόχος του 3ου τάγματος από την Άμφισσα κατευθυνόταν προς το Δίστομο για να συναντήσουν τον 2ο λόχο.
Οι 3 λόχοι συναντήθηκαν χωρίς να έχουν εντοπίσει αντάρτες εκτός από 18 παιδιά που κρύβονταν σε γύρω στάνες. Έξι από τα παιδιά που προσπάθησαν να δραπετεύσουν εκτελέστηκαν.
Οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και εκφοβίζοντας τους χωρικούς έμαθαν ότι υπήρχαν αντάρτες στο Στείρι. Ο 2ος λόχος κατευθύνθηκε προς τα εκεί και στην θέση Λιθαράκι ,περιοχή του Στειρίου έπεσε σε ενέδρα των ανταρτών του 11ου λόχου του 3ου τάγματος του 34ου συντάγματος του ΕΛΑΣ.
Η μάχη του Στειρίου ήταν σκληρή και κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση . Οι απώλειες των Γερμανών ήταν περίπου 40 νεκροί και των ανταρτών 1.
Τα αντίποινα για την οπισθοχώρηση
Μετά την μάχη οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και σε αντίποινα για τις απώλειές τους άρχισαν την σφαγή όσων κατοίκων έβρισκαν στο χωριό. Η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δεν ξεχώριζαν από το μακελειό ούτε τα γυναικόπαιδα ούτε τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν.
Η σφαγή σταμάτησε μόνον όταν νύχτωσε και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Λειβαδιά, αφού πρώτα έκαψαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους.
Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Eλβετού George Wehrly ο οποίος έφτασε στο Δίστομο μετά λίγες μέρες μιλάει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.
Ένας από τους επικεφαλής που θεωρήθηκε υπεύθυνος για την σφαγή στο Δίστομο Χανς Τσάμπελ (Hans Zampel) μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη στην Γαλλία και εκδόθηκε στην Ελλάδα. Στην πορεία ζητήθηκε η μεταφορά του στην Γερμανία για τις εκεί έρευνες όπου και παρέμεινε. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες ζει ως σήμερα ελεύθερος
Ο λοχαγός των SS Φριτς Λάουτενμπαχ (Fritz Lautenbach) είναι ο άνθρωπος που εκτέλεσε την εντολή και συνέταξε την σχετική ψευδή αναφορά. Η αναφορά του Lautenbach αμφισβητήθηκε άμεσα από τον επίσης αυτόπτη μάρτυρα της μυστικης αστυνομίας, Georg Koch.
(Με πληροφορίες από τη Βικιπαίδεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου